Jezioro Dobrzyń położone jest w kierunku południowo-zachodnim w odległości około 12 km od miejscowości Stare Juchy, na szerokości geograficznej 53°52,9′, długości geograficznej 22°8,1′ i wysokości nad poziomem morza – 142 m.
Powierzchnia lustra wody na podstawie pomiarów batymetrycznych wykonanych w 1965 roku wynosi 50,3 ha, natomiast wg aktualnych danych geodezyjnych 52,45 ha.
Ogólna charakterystyka
Jezioro jest niewielkie o kształcie wydłużonym w kierunku północ-południe. Długość maksymalna jeziora wynosi 1300 m, a szerokość 550 m. Długość linii brzegowej osiąga 3550 m i daje wskaźnik rozwoju 1,4.
Jezioro jest średnio głębokie. Jego maksymalna głębokość wynosi 21,0 m, a średnia głębokość 6,8 m. Najgłębsze miejsce położone jest prawie centralnie przy południowo – wschodniej części brzegu. Spadki głębokości przeciętne w całej misie za wyjątkiem południowego krańca jeziora, gdzie dno opada gwałtownie w kierunku głęboczka mieszczącego się w tej części zbiornika. Powierzchnia dna w strefie przybrzeżnej i na ławicy piaszczysto – gliniasta, poza ławicą dno twarde z niewielką warstwą osadów mułu.
Bezpośrednie otoczenie jeziora w 50 % stanowią mało żyzne grunty orne i łąki a pozostałe 50 % to pastwiska i nieużytki.
W południowej części zbiornika zlokalizowane są dwa niewielkie dopływy doprowadzające wodę ze stosunkowo niedużej zlewni. W części północnej stały odpływ łączy jezioro Dobrzyń z jeziorem Upalczyk. Mały przepływ i nieduża głębokość wykluczają możliwość migracji ryb.
Zawartość tlenu na 12 metrach występuje w ilościach śladowych. Z powyższego wynika, że powierzchnia dna pozbawiona tlenu określona izobatą 12 metrów wynosi 13% powierzchni dna, ma mały wpływ na warunki żerowania starszych roczników leszcza. Przezroczystość wody mierzona jako widzialność Krążka Secchiego wykonana w szczycie stagnacji letniej w roku 1995 wynosiła średnio 2,8 m. Niewielki zasięg penetracji promieni słonecznych w głąb powoduje koncentrację procesów produkcyjnych fitoplanktonu w płytkich warstwach przypowierzchniowych.
Roślinność wynurzona występuje na niewielkiej powierzchni – około 5 ha, co stanowi 9,5 % ogólnej powierzchni. Jest to wąski pas wielokrotnie poprzerywany, bowiem 28 % linii brzegowej jest jej pozbawiona. Najliczniej występującym gatunkiem jest trzcina pospolita, sitowie jeziorne oraz miejscami tatarak.
Z roślin o liściach pływających w niewielkich ilościach występuje grążel żółty.
Roślinność zanurzona zajmuje również małą powierzchnię – około 10 ha (19% ogólnej powierzchni). Wśród roślinności zanurzonej dominuje: moczarka kanadyjska, wywłócznik i rogatek, a w mniejszych ilościach jaskier krążkolistny.