Jezioro Szóstak Duży położone jest w odległości 5 km od miejscowości Stare Juchy w kierunku północnym, obok wsi Czarnówka, Orzechowo i Szczecinowo, na szerokości geograficznej 53°58′, długości geograficznej 22°9′ i wysokości nad poziomem morza – 127,8 m.
Powierzchnia lustra wody na podstawie pomiarów batymetrycznych wykonanych w 1961 roku wynosi 500,1 ha, natomiast wg aktualnych danych geodezyjnych 490,05 ha.
Jezioro jest silnie wydłużone. Jego długość maksymalna wynosi 6500 m, a szerokość 1300 m. Długość linii brzegowej osiąga 23125 m (razem z wyspami) i daje wskaźnik rozwoju 2,91, co świadczy, iż linia brzegowa jeziora jest silnie rozwinięta. Na jeziorze jest osiem wysp o łącznej powierzchni 10,6 ha.
Jezioro jest dość głębokie. Jego maksymalna głębokość wynosi 28,4 m, a średnia 9,0 m. Brzegi jeziora są strome, a ławica wąska. Dno jeziora zarówno w strefie przybrzeżnej jak i ławicy piaszczysto – kamienne. Powierzchnia dna w zagłębieniach pokrywa mała warstwa mułu sięgająca do 30 cm grubości. Jezioro bogate jest w liczne wypłycenia, górki podwodne, zagłębienia i baseny.
Powierzchnia zlewni całkowitej jest niewielka (23,7 km2), co wpływa na małą intensywność wymiany wody (10%). Bezpośrednie otoczenie jeziora stanowią grunty orne (50%), pastwiska i nieużytki (30%) i osiedla ludzkie (30%). Nadmienić należy, że w ostatnich latach dużą część ziemi sprzedano pod zabudowę rekreacyjną.
Jezioro ma kilka niewielkich dopływów (m.in. z jeziora Szóstak Mały) o charakterze rowów melioracyjnych. Odpływ wód ze zbiornika odbywa się położonym w jego południowej części się ciekiem do jeziora Ślepieniec i Ułówki.
Jezioro jest podatne na degradację. Stan czystości jeziora odpowiada II klasie czystości, jednak wartości zbliżone są do III klasy.
Nad zbiornikiem na stale bytuje stado ok. 400 szt. kormorana czarnego.
W okresie letnim wykształca się układ stratyfikacji tlenowej. Średnio ciepły i dość dobrze natleniony epilimnion sięgał 7 metra. Poniżej (7 – 10 m) występował rozbudowany metalimnion przechodząc w ciepły i całkowicie pozbawiony tlenu hypolimnion, którego objętość sięgała ok. 25% objętości zbiornika. Powierzchnia dna pozbawionego tlenu w okresie stratyfikacji wynosi ponad 45%, co poważnie ogranicza żerowiska profundalu.
Przezroczystość wody mierzona widzialnością krążka Secchiego wynosi 2,8 m.
Naczyniowa roślinność wodna występuje w niewielkich skupiskach, tworząc wąski, poprzerywany pas wzdłuż linii brzegowej jeziora i wysp (4,3% dna). Dominują trzcina pospolita i sit pospolity rzadziej pałka wąskolistna. Wśród roślinności zanurzonej (15,3% dna) najliczniej występują moczarka i wywłócznik rzadziej jaskier, ramienice i rdestnica połyskująca, a wśród makrofitów pływających grążel żółty i grzybień biały.